«Έφτασε ο καιρός να βοηθήσωμε να κατασταλάξη και να διαμορφωθή ο τύπος του «μορφωμένου» μας, ενιαίος και ελληνικός, με την εθνική του αξιοπρέπεια και το χαρακτήρα του, χωρίς ξιπασιά περιούσια μα και χωρίς κανένα παρασιτισμό. Μέρος της ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση, που πρέπει να την ξεπεράσωμε μια ώρα αρχύτερα, βαραίνει το σπίτι των «μορφωμένων» και τη μητέρα. Αν αυτή βρέθηκε ώς τώρα στην πρωτοπορία της γλωσσομάθειας είναι καιρός να σκύψη στοχαστικότερα μέσα της και να θερμανθή για μια κίνηση πρώτα πρώτα εσωτερική, που θ’ αναγνωρίζη πιο ανεπιφύλαχτα τα δίκαια της «μητρικής» γλώσσας, που είναι για μας και ένα κομμάτι παλιάς, ένδοξης κληρονομιάς». Μαν. Τριανταφυλλίδης, Οι ξένες γλώσσες και η αγωγή (1946).